Mensen met een winterdepressie komen tijdens de wintermaanden (het najaar, de winter en het vroege voorjaar) vrijwel tot niets. Vrouwen tussen de 13 en 55 jaar zijn gevoeliger voor deze vorm van depressie dan mannen. Lichttherapie biedt de meeste mensen uitkomst en vormt een doeltreffende behandeling.
Er wordt onderscheid gemaakt naar een ernstige vorm, de echte winterdepressie en een mildere variant, ook wel de winterblues genoemd.
Van een seizoensgebonden stemmingsstoornis wordt gesproken als de klachten zich gedurende minimaal twee opeenvolgende jaren gedurende het winterseizoen voordoen. Deze beginnen meestal tijdens de herfst waarbij ze in de winter verhevigen en in de loop van de lente verdwijnen.
De klachten bij een winterblues komen overeen met die van de winterdepressie maar zijn minder ernstig waarbij verschijnselen als somberheid, neerslachtigheid of depressie niet voorkomen. Er zijn dus wel klachten maar mensen zijn niet ziek.
De oorzaak van bovenstaande vormen van depressie wordt gezocht in de vermindering van de hoeveelheid licht gedurende de winterperiode waardoor een ontregeling van het dag-nachtritme plaatsvindt dat de slaap en de stemming beïnvloedt. Het hormoon melatonine, dat ’s nachts wordt aangemaakt, speelt hierin waarschijnlijk een grote rol.
Een effectieve behandeling van seizoensgebonden stemmingsklachten kan dus bestaan uit lichttherapie waarbij op kunstmatige wijze de natuurlijke aanmaak van melatonine geregeld wordt. Hierdoor wordt het dag-nachtritme hersteld. De therapie is volkomen veilig, werkt niet verslavend en is gemakkelijk te ondergaan.
Meest voorkomende klachten
- Somberheid, neerslachtigheid
- Veel slapen (soms meer dan 14 uur per dag) ondanks de grote hoeveelheid slaap
- Veel eten van met name koolhydraatrijk voedsel
- Gewichtstoename
- Prikkelbaarheid
- Vermoeidheid
- Neiging zich in zichzelf terug te trekken